Przesilenie Letnie
i
Noc Kupały
Przesilenie letnie to czas, gdy Słońce wchodzi w znak Raka i rozpoczyna się astronomiczne lato. Na półkuli północnej ma to miejsce 20 lub 21 czerwca. Jest to jednocześnie najkrótsza noc i najdłuższy dzień w roku.
Na Słowiańszczyźnie świętujemy w tym czasie Noc Kupały. To najbardziej huczna impreza w roku. Inne nazwy tego święta to: Obrzędy Kresu, zwanego też Krestem, Kraszeniem, Kryszeniem, Wiankami, Kupaliami, Kupalnocką, Kupernocką i Sobótką. Pochodzenie nazwy Noc Kupały jest dość kontrowersyjne i budzi spory naukowców. W sieci można znaleźć sporo różnych wersji i patronujących bogów. Według mnie święto ma mocno zaznaczoną symbolikę solarną i tu doszukiwałabym się patronatu. Poza tym jest to święto ognia i wody. A więc zaślubiny ognistego-solarnego boga z partnerką o przeciwnej biegunowości (wodno-księżycowej). Świętowanie kiedyś trwało nawet przez kilka dni. Zwykle pomiędzy 20 a 26 czerwca. Według niektórych źródeł obchodzono je w pełnię księżyca najbliższą dniu przesilenia letniego.
Tradycyjnie Noc Kupały jest świętem miłości, płodności i urodzaju. Inne jej znaczenia odnoszą się do wody i ognia, słońca, matki ziemi oraz wiatru. Spotykają się tutaj wszystkie cztery żywioły. Jest to również święto drzewa świata.
Obchody rozpoczynano od wygaszenia ognia w wioskach. Nowy ogień krzesano drewienkami, od których zapalano drewniane koła (tradycyjnie z ośmioma szprychami), owinięte słomą i innymi materiałami łatwopalnymi. Koła toczono do przygotowanych wcześniej stosów drewna i zapalano nowe ogniska.
Noc Kupały to największa i najbardziej hucznie obchodzona impreza w roku Słowian. Tradycyjnie towarzyszą jej muzyka, tańce oraz skoki przez ognisko. Pojedyncze osoby oraz pary przeskakują przez ognisko przepasane bylicą. Skoki przez ogień z magicznym zielem za pasem zapewnia płodność, oczyszczenie i ochronę przed złymi mocami czy chorobą.
Więcej o bylicy: https://shamania.wixsite.com/shamania/bylica
W magiczną noc niegdyś łączono się w pary oraz zawierano małżeństwa. Nie obowiązywały codzienne normy i wszystko było wolno... Panny wróżyły zamążpójście z wianków na wodzie. Wianki puszczały na wodzie lub zawieszały na drzewach, gdy nie było wody w pobliżu. Wróżono również ze zrywanych w milczeniu polnych kwiatów oraz z wody w studniach. Szukano legendarnego kwiatu paproci, który miał zapewnić bogactwo i szczęście.
Mimo wielu wieków prześladowań, Sobótka oraz tradycje z nią związane nie dały się wykorzenić i przetrwały do naszych czasów. Święto miłości obchodzone jest na ziemiach Słowian do dziś.
Shamania, 20.06.2022